وقتي كه فردي مي ميرد، ممكن است مغز اين زمان را بداند!!

محققين بر اين باورند كه بعد از ايست قلبي، مغز هم از فعاليت باز مي ايستد. چگونه اين اتفاق براي مغز مي افتد؟

بايد در نظر داشت كه بسياري از افرادي كه احيا مي شوند، و به زندگي بر مي گردند، تجربياتي را شرح مي دهند كه بعد از مرگ رخ داده است. اگر فرد دچار مرگ مغزي مي شود، پس چگونه چنين چيزي امكان دارد؟

از سال ۱۹۶۰ زماني كه احياي قلبي ريوي انجام شد و پزشكان توانستند افرادي  را كه دچار ايست قلبي شده اند به زندگي برگردانند، بسياري از آن ها در زماني كه بي هوش بودند و عدم هوشياري داشتند، تجربيات غير عادي داشتند.

وقتي كه مغز مي ايستد، جريان خون آن  به سرعت متوقف مي شود. بيماران دچار عدم هوشياري مي شوند و مغز آن ها فعاليتي نشان نمي دهد و از نظر باليني، فرد مرده است.

ولي در زمان ارست قلبي، فرد نزديك به مرگ نيست و از نظر بيولوژيكي از بين رفته است.

مطالعات قبلي راه حل هايي را نشان مي دهد: 

به نظر مي رسد كه توضيح اين كه بيماران در اين مرحله تجربيات واضحي داشته باشند دشوار است، ولي  محققين از اين عقيده حمايت مي كنند. در مطالعه اي در سال ۲۰۱۴ توسط پارنيا و همكارانش ۱۰۱  نفر كه پس از ارست قلبي احيا شدند بررسي شدند. ۹ نفر در مرحله ي NDE بودند، در حالي كه ۲ نفر توانستند وقايع رخ داده در زمان احياي خود را شرح دهند.  يكي از اين دو نفر، درست وقايع رخ داده چند دقيقه بعد از ارست قلبي را به ياد آورد كه نبايد اين چنين باشد.

نلسون كوين يك متخصص مغز و اعصاب خوب در مورد NDE تحقيقاتي انجام داد. تحقيقات وي به اين سمت رفت كه  مغز افرادي كه NDE را تجربه مي كنند، احتمال بيشتري دارد كه با هوشياري REM همراه باشد، مرحله اي از خواب كه رويا ديده مي شود.

نلسون از نوار مغز EEG استفاده كرد تا فعاليت مغز را كنترل كند، كه اين كار در زمان احيا دشوار بود.

محققين بيان كردند كه در زمان احيا اگر EEG خط صاف باشد و موجي را نشان ندهد، ما نمي دانيم كه تجربيات فرد كه لازمه ي آن هوشياري است چگونه رخ داده است.  وقتي كه نوار مغز منحني ثبت نكند، فرد نبايد NDE داشته باشد.